სულ მაინტერესებდა, რატომ იკვლევს ხალხი ასეთ რაღაცეებს. ვინმეს გაგაჩნიათ კომპეტენტური ან არაკომპეტენტური აზრი ამის შესახებ? აბა, დავიწყოთ:

თუ 8 წელი, 7 თვე და 6 დღე იყვირებთ, თქვენ მიერ წარმოებული ენერგია საკმარისი იქნება ერთი ფინჯანი ყავის გასაცხელებლად.
(არა მგონია, ამად ღირდეს.)

თუ 6 წლისა და 9 თვის განმავლობაში განუწყვეტლივ გამოუშვებთ გაზს, მისი ენერგია გაუტოლდება ატომური ბომბის ენერგიას.
(აი, ამას არა უშავს!)

ადამიანის გულის ცემის წნევა საკმარისია სისხლის ერთ კილომეტრზე გასასროლად.
(ღმერთო ჩემო!)

ღორს ორგაზმი ნახევარ საათს უგრძელდება.
(შემდეგ ცხოვრებაში მინდა ღორი ვიყო.)

ტარაკანს უთავოდ 9 დღე შეუძლია იცოცხლოს, სანამ შიმშილით არ მოკვდება.
(ფუ!) (არა, ღორი მაინც არ ამომდის თავიდან.)

კედელზე თავის რტყმისას საათში 150 კალორია იწვება.
(სახლში მაინც თავი შეიკავეთ...... ნუ, სამსახურში შეგიძლიათ ცადოთ.)

ნემსიყლაპია ვერ ამყარებს სქესობრივ კავშირს, თუ მამრს თავის სხეულზე "ადგას". მდედრი სექსს იწყებს მისთვის თავის წაწყვეტით!
("ჩემო სიცოცხლევ, მე მოვედი. რა....?!")

რწყილს შეუძლია საკუთარ სხეულზე 350-ჯერ მეტ მანძილზე გადახტომა. ეს იგივეა, რომ ადამიანი საფეხბურთო მოედნის სიგრძეზე დახტოდეს.
(ნახევარი საათი... ბედნიერი ღორი... წარმოგიდგენიათ??)

ლოქოს 27000-ზე მეტი გემოს შეგრძნება შეუძლია.
(ნეტავ, რა უნდა იყოს ასეთი გემრიელი მდინარის ფსკერზე?)

ზოგიერთი ლომი სქესობრივ კავშირს დღეში 50-ზე მეტჯერ ამყარებს.
(მე მაინც შემდეგ ცხოვრებაში ღორობა მინდა... ხარისხი ჯობია რაოდენობას)

პეპლები გემოს ფეხებით შეიგრძნობენ.
(აი, მთელი ცხოვრება ამის გაგებას ვნატრობდი)

ენა სხეულის ყველაზე ძლიერი კუნთია.
(ჰმმმმმმმმმმ........)

ცაციები საშუალოდ მემარჯვენეებზე ცხრა წლით ნაკლებს ცოცხლობენ.
(და თუ ორივე ხელს თანაბრად ხმარობ, სხვაობა შუაზე იყოფა?)

სპილო ერთადერთი ცხოველია, რომელსაც ხტუნვა არ შეუძლია.
(კიდევ კარგი....)

კატის შარდი სითბურ გამოსხივებაში მოხვედრისას ანათებსო.
(ღმერთო ჩემო, ვის უხდიან ფულს ამის შესწავლაში?)

სირაქლემას ტვინზე უფრო დიდი თვალი აქვს.
(ასეთ ადამიანებსაც ვიცნობ)

ზღვის ვარსკვლავს ტვინი არ აქვს.
(ასეთებსაც ვიცნობ)

თეთრი დათვები ცაციები არიან.
(მეორე ხელის გამოყენება რომ შეძლონ, მეტს იცოცხლებდნენ.)

ადამიანები და დელფინები ცხოველთა ერთადერთი სახეობაა, რომელსაც სექსი არა მხოლოდ გასამრავლებლად, სიამოვნებისთვისაც აქვთ.
(აბა, ღორიო??)

The farther you are
The sweeter you seem.
It is my dream in you
That I love,
Untouchable as ray of sun,
Unreachable as Eden.

And if you are not
The one I think,
I do not care now,
Let me believe.
My sick heart wants to see you
As a white angel of her dreams.

Let the heart melt in strange affection,
Let the sea be filled with my tears,
Only let me believe in my delirium
And the fiest of the feelings.

(Peak of arrogance: An awkward attempt to translate and verse Galaktion Tabidze - the poet of poets of Georgia)

TEARS SOLD OUT

"Words, words, words... can break bones", you say.

Words, getting soft and warm in palms,

As lumps of clay.

You must be proud

You can make them breathe.

(Dedicated to a very special person whose words change lives and whose words would make me wish to be dead if he had read mine!)

"What would you do with the baby?"
I stare at chopsticks in Tokyo that is in Tbilisi
Unwilling to share the answer that has been
Long clear to me...
I'd name him Alexander and he would be mine!

"You don't want what I want".
Sure, you can't want yourself.
I envy you so
For having the whole of self
Only for yourself.

Unaware again, he saves my soul
Failing to come on days
I'd burst out telling him all about you.
After hours of beating hysteria
Caused by a third one.

Too good to be true,
You refuse to see.
Yet I still believe
Feeling your hands on shoulders
And lips on wild cherry gloss.

My hobby? It is
To catch the moments,
Collection swelling
From month to month,
Refusing to stop.

And yet I was the winner
Making you say those words:
Te sakam,
In steam, water and love
Of one ordinary banja in old Tbilisi

Happiest seconds
Are the pictures
Of the city
Blinking from taxi window
In the dusky sky.

We two speak
Everyone around
Trying to catch
What these lonely souls
Have in common, or to share.

"Oh, the Moorish-looking girl," you say
Looking down on me as if I were
Really that girl from Yokohama Louvre.
It still burns my memory...
And legs...

Looking for what?
Fighting for what?
Don't know, help me, I'm tired.
Little passions are
What makes us live for the great one.

Better yet, I will love him tonight
Like I never loved you.
I made you feel as a king, didn't I?
He makes me feel as a queen...
...Who is waiting for her king.

I wonder if you'd be jealous
To hear of this black-eyed toy
I found two months ago.
You needn't. I lost him.
Something telling me - forever

Weather permitting for your and mine sake
Cold, brisk sky of Tbilisi
Rising on November twentyfifth.
Preparing for the major earthquake
I dress warm but sexy, is that right?

"This is the image of me,
When I hate the entire world",
You hand me your clear blue eyes.
I wonder: should I be happy
That I'm not one of them?

What a wonderful word is that!
"Divider". Of hearts? Of souls?
You have a nice mind, don't you?
Steaming vapours
Rising temperature
That I refused to measure.

Screaming in silence

Weeping in happinness

Smiling in disgust

Browsing the pages -

Remembrance of love we shared.

The willows forever enduring
Are none here, in Tokyo.
Or is it the wind that there's not -
That makes them bend -
Leaving them in tranquil serenity?..